دانشمندان روسی از طریق سیستم های بیومتریک، روشی سریع برای تشخیص تصاویر تقلبی ایجاد کردند.

دانشمندان روسی با استفاده از یک شبکه عصبی کانولوشنال که بر روی جفت تصاویر حاصل از دوربینهای استریو استاندارد یک دستگاه تلفن همراه ایجادشده، موفق به ایجاد الگوریتمی برای تعیین “حیات” یک چهره شدند.
برای اینکه این روش عمل کند، به یک جفت تصویر نیاز است که کل صورت شخص را در بر بگیرد. دانشمندان مرکز تحقیقات فدرال “علوم کامپیوتر و کنترل” آکادمی علوم روسیه (FRC IU RAS) و انستیتوی فیزیک و فناوری مسکو (MIPT) روشی را برای تشخیص تقلب و جعل در سیستم های تشخیص چهره موبایل با استفاده از یک جفت دوربین استریو استاندارد توسعه داده اند . به گفته وب سایت آکادمی علوم روسیه، این روش در مقایسه با آنالوگ ها، سریعتر کار می کند، که امکان استفاده از این روش را در سیستم های بیومتریک فراهم می کند.
فناوری تشخیص چهره در زمینه های مختلف – از سیستم های نظارت تصویری در مقیاس بزرگ گرفته تا دستگاه های تلفن همراه – بسیار گسترش یافته است. با این حال، تشخیص چهره در برابر جعل تاحد زیادی اعتماد پذیر نیست و در این وضعیت، یک شخص یا برنامه از طریق جعل دادهها با موفقیت خود را به چهره دیگری تبدیل میکند. بسیاری از سیستمهای تشخیص چهره از تصاویر در محدوده قابل مشاهده استفاده میکنند، که این امکان را فراهم میکند تا با استفاده از یک عکس با وضوح بالا بنمایش یافته بر روی صفحه دیجیتال یا چاپگربر روی چنین سیستمی به صورت آنالوگ انجام شود.
آزمایشها نشان دادند که روش پیشنهادی برای تشخیص حملات جعل در سیستمهای تشخیص چهره تلفن همراه با استفاده از یک جفت دوربین با یک پایه استریو کوچک به سطوح بالایی از دقت دست یافت در تشخیص هر گونه تصویر تقلبی، با دقت بالاتری نسبت به روشهای مشابه توصیفشده در ادبیات مدرن قابل مقایسه است.
روش پیشنهادی با روشهای مشابه شناخته شده در زمان اجرای کوتاهتری در پردازنده های مدرن موبایل اتفاق می افتد (با سرعت بیشتر از 65 میلی ثانیه در یک هسته پردازنده Qualcomm Snapdragon 888)، بنابراین می توان از آن برای تشخیص تصاویر تقلبی در سیستم های بیومتریک با منابع محاسباتی کم استفاده کرد.
اطلاعات نقشه عمق یافته با مقادیر جابجایی پیکسل های مربوطه بین تصاویر چپ و راست جفت استریو جمع آوری می شود. همانطور که مبتکران این طرح اشاره کردند، تفاوت بین چهره های تقلبی و واقعی، در ویژگی های نقشه عمق یافته در اطراف ناحیه صورت وجود دارد به طوری که در تصاویر جعلی اختلالاتی در پیش زمینه مشاهده می شود.
دانشمندان در ادامه فعالیتهای خود، این روش را با موفقیت روی مجموعه ای از تصاویر استریو، قابل دسترسی برای عموم نیز آزمایش کردند.